இன்னைக்கி இந்தியாவில ரொம்ப சோகமா இருக்கிற வர்க்கம் ரெண்டுதான். ஒன்னு அரசியல்வாதி, இன்னொன்னு சாமியார் ஜாதி! இவனுங்களுக்கு மக்கள்தான் மூலாதாரம். அதுவும் ஒன்னும் தெரியாதவங்க, அறிவு குறைஞ்சவங்க, தடுமாறுகிற மனம் உள்ளவங்கதான் இவங்களுக்கு தேவை. அதை எப்படியோ பொறுக்கி எடுத்துடுவானுங்க. அதுவும் இந்த அரசியல் வாதியாவது ரோட்ல இறங்கி பிச்சை எடுக்காத குறையா ஒருமுறையாவது மக்களை சந்திக்க வருவான். ஆனால் இந்த சாமியாருன்னு சொல்லிக்கிறவன் ஒருத்தன் கூட மக்களை தேடி வருவது கிடையாது. இந்த முட்டா ஜனகதான் அவனை தேடி அலைஞ்சி கண்டு பிடிச்சி அவன் கால்ல விழுந்து பணத்தை கொட்டோ கொட்டுன்னு கொட்டிவிட்டு வருவானுங்க. அந்த வகையில மிக மிக சொகுசு வாழ்க்கை அமையறது என்னவோ இந்த சாமியாருங்களுக்குதான். உழைப்பு இல்லை, வீண் அலைச்சல் இல்லை, குடும்ப பாரம் இல்லை, வாழ்க்கையின் மற்ற இன்னல்கள் இல்லை. இருந்த போதும் வாழ்க்கையின் அனைத்து சொகுசுகளும், சந்தோஷங்களும் இவங்களுக்கு கிடைச்சிடும். அதை கேள்வி கேட்க முடியாது. அரசும் சரி, மற்றைய அறிவு சார் கூட்டமும் சரி, கேள்வி கேட்டுவிட்டால் மத உணர்வுகளை தூண்டி விட்டுவிட்டு அதிலே நிம்மதியாக குளிர் காய்வாங்க இந்த கயமைவாதிகங்க.
எந்த பொருளும் அதன் மீது வைக்கும் பற்றின் காரணமாக இன்பமோ அல்லது துன்பமோ தரும். வைராக்கிய மனம் கொண்டோருக்கு இத்தகைய இன்பமும் துன்பமும் ஒருபோதும் நெருங்குவது அரிதாகும். ஒரு பொருளினால் உண்டாகும் துன்பம் அந்த பொருளை நினையாதோருக்கு இல்லை என்கிறார் தெய்வ திருவள்ளுவர். ஆகவே துன்பத்தை அறவே நீக்க விரும்புவோர் துன்பம் தரும் பொருட்களை விரும்பாதிருப்பது மட்டுமே வழி. ஆனால் அத்தகைய வைராக்கியமும் துறவு நெறியும் அனைவருக்கும் எளிதில் வாய்ப்பதில்லை. அரிதினும் அரிதாக, வள்ளலார், ரமணர், ராமகிருஷ்ணர் போன்ற பெரியோர் மட்டுமே கருவிலிருந்து இத்தகைய அரும் பண்பை பெற்றிருக்கின்றார். மற்றையோர் உணர்வுகளுக்கு இரையாகின்றனர். அத்தகையோர் கூட துறவு நிலையை அடைய எளிய உபாயங்களை நமது சமய பெரியோர்கள் வகுத்திருக்கிறார்கள். அதில் நாள்தோறும் ஈடுபட முயல வேண்டும். துறவு என்றால் காவி கட்டிக்கொண்டு வேடம் போடுவது என்று பொருள் அல்ல. தினமும் காபி குடிப்பதால் உடல் நிலை கெடுவதோடு, பணமும் விரையமாகிறது ஆகவே அதை விட்டுவிடுங்கள் என்பார் காஞ்சி மஹா பெரியவர். காபி குடிப்பதில் மிகவும் ஆர்வம் உள்ள ஒருவர் அதை விட்டு விட துணிவதே துறவு. அதன் பின்பு அவருக்கு காபியால் ஏற்படும் துன்பங்கள் ஒருபோதும் நெருங்க மாட்டா. இதுவே துறவு. இப்படி துறவு பூணுவது மிக மிக கடினமான செயலாகும். ஏனெனில் நம்முள்ளே குடி கொண்டிருக்கும் உணர்வுகள் நம்மை அனேக பொருட்களுடன் கட்டிப்போட்டு அடிமை படுத்தி உள்ளன. அதிலிருந்து மீள்வது மிக மிக அரிதான செயலாகும். இதனாலேயே நாம் பல வேளைகளில் அவமான பட நேருகிறது. குடிகாரர்கள் குடித்துவிட்டு வீதியில் புரள்வதும், காமுகர்களாக கணிகையரிடம் சிக்கி தவிப்பதும், அடுத்தவர் பணம் பொருள் என்று பலவற்றை களவாடி மரியாதையை இழப்பதும் இப்படித்தான்.
ஒன்றின்பால் ஈர்க்கப்படுவது இயற்கை. விட்டில் பூச்சி விளக்கிடமும், வண்டு தேனிடமும், எறும்பு சர்க்கரையிடமும் கவரப்படுவது இந்த ஈர்ப்பினால்தான். அவை அந்த ஈர்க்கப்பட்ட பொருட்களினாலேயே அழிவையும் சந்திக்கின்றன. அவை உணர்வினால் மட்டுமே உந்தப்படும் நிலையில் உள்ளதால் இத்தகைய அழிவு உண்டாகிறது. ஆனால் ஆறறிவு பெற்ற மனிதனும் உணர்வினால் உந்தப்பட்டு இப்படி பரிதாப நிலையை அடைகிறான் எனும்பொழுது இரக்கமே உண்டாகிறது. ஆயினும் மற்றைய ஜீவராசிகளுக்கு இல்லாத ஒரு எளிய வழி யாக துறவு நிலை மனிதனுக்கு வாய்த்திருக்கிறது. அதை கடை பிடிப்பது கடினம் ஆயினும் எளிய பயிற்சி மற்றும் முயற்சியினால் அதை நம் வசம் கொண்டு வந்து விடலாம். மனிதனாக பிறந்த அனைவருக்கும் இது சாத்தியமே. விச்வாமித்திர முனிவர் இத்தகைய தொடர்ந்த முயற்சியினாலேயே மிக உயர்ந்த நிலையை அடைந்தார். ஒவ்வொரு முறையும் சறுக்கி சறுக்கி எழுந்தவர்தான் அவர். கடைசியில் வெற்றி கண்டார்.
தொடர்ந்த முயற்சியினாலும் வைராக்கியத்தினாலும் மட்டுமே அடைய கூடிய துறவு நிலையை இன்றைய மனிதர்கள் மிக சாதரணமாக எட்டிவிடலாம் என்று எண்ணுகிறார்கள். அவற்றின் வெளிப்பாடே இத்தகைய போலிகளின் படையெடுப்பு. வெறும் காவித்துணியும்,கொட்டைகளும்,பட்டைகளும் அணிந்து இவர்கள் அப்பாவி மனிதர்களை குறி வைத்து தாக்குகிறார்கள். சில கண் கட்டு வித்தைகளும் ஒரு சில அரசியல் பிரபலங்களின் அணிவகுப்பையும் தங்களுக்கு சாதகமாக ஆக்கிக் கொள்கிறார்கள். அறிவை மழுங்க செய்து, தாங்கள்தான் இந்த ஈனப்பிறப்பை கடைத்தேற்ற வந்தவர்களை போல காட்டிக் கொள்கிறார்கள். எத்தனையோ இளம் பெண்கள், பையன்கள் இந்த கூட்டங்களின் பிடியில் சிக்கி தாய் தகப்பன்மார்களை விட்டுவிட்டு சீரழிந்து நிற்கிறார்கள். காவியை போர்வையாக்கி அதன் பின்புலத்தில் இவர்கள் சமூக மற்றும் சட்ட விரோத காரியங்களில் ஈடுபடுகிறார்கள். இவர்கள் மீது சட்டபூர்வ நடவடிக்கி எடுக்க பெரும்பான்மையான அரசுகள் தயக்கம் காட்டுகின்றன. துணிந்து நடவடிக்கை எடுப்பவர்கள் தங்களது வாக்குகளை இழக்கும் நிலை உள்ளது. மனதை கட்டுப்படுத்தி,அறியாமையில் உள்ள மக்களை நல்வழிபடுத்த தோன்றிய துறவு நிலையை, மீனை பிடித்து தின்ன குறுக்கு வழி தேடி சந்நியாசம் மேற்கொண்ட உருத்திராக்க பூனையை போல் ஆக்கிவிட்ட இவர்கள் மீது நடவடிக்கை எடுக்கவே அரசுகள் தயங்குகின்றன. இவர்கள் ஒழுக்க கேட்டிற்கும் சமுதாய சீரழிவிற்கும் காரணமாக விளங்குகிறார்கள்.
மதுரை ஆதீனத்தின் வாரிசாக நியமிக்கப்பட்டுள்ளவர் மிகவும் கேவலமாக சாந்தி சிரிக்க நடந்து கொண்டவர். தம் மீது சட்ட பூர்வ நடவடிக்கை வரட்டும், சந்திக்க தயார் என்று கொக்கரிக்கிறார். இது ஒரு யோக்கியனின் வாக்கு போல தோன்றவில்லை. சட்டத்தை இன்றைய நிலையில் பணம் உள்ளவர்கள் எவ்வாறு சந்திக்கிறார்கள் என்பது ஊருக்கே தெரியும். அந்த பாணியை மேற்கொள்ள தயங்காத இந்த மனிதர்கள் தங்களை ஆன்மீக குரு என்று சிறிதும் கூச்சமில்லாமல் கூறிக்கொள்ள தயங்குவதில்லை. தங்கள் வயிற்ருப் பிழைப்பிற்கு காவியை பயன்படுத்தும் இவர்களிடம் ஒரு கூட்டம் மண்டியிட்டு கிடப்பதை கண்டால் நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே. இவர்கள் சொல்வதே வேதம் என்று தலைமேல் வைத்து கொண்டாடுகிறார்கள். துறவிக்கு கூடாதன என்னென்ன உண்டோ அத்தனையும் இவர்களிடம் மண்டியிருக்கிறது. பெண்,பொன், மண் என்று அத்தனையும் அங்கே குவிந்து கிடக்கிறது. மடத்தில் இளம் பெண்ணுக்கு என்ன வேலை? முதற்கண் துறவிக்கு நாட்டில் என்ன வேலை? காடுகளில் குகைகளில் அடைந்து தவம் செய்ய வேண்டியதுதானே? இங்கே இல்லற மனிதனுக்கு உரிய அத்தனை சுகங்களையும் இவர்கள் ஏன் அனுபவிக்கிறார்கள்? இப்படி சிந்தித்தாலே துறவிகளில் பவிசு தெரிந்து போகும். கட்டாந்தரையில் எந்த துறவி படுக்கிறான்?
ஆதி சங்கரர் துறவு நிலையின் மேன்மை பற்றி பஜ கோவிந்தம் என்ற அறிய கீதத்தில் குறிப்பிடுகிறார்: "துறவி ஒரு கோவிலின் அருகில் உள்ள மர நிழலில் படுத்துக்கொள்கிறான், தன் கையையே தலைக்கு வைத்துக்கொள்கிறான், தன்னது என்று எதுவும் இல்லாமல் அனைத்து இன்பங்களையும் தியாகம் செய்து விடுகிறான், அப்படிப்பட்ட வைராக்கியம் வாய்க்கப்பெருகிறான், இத்தகைய இது யாருக்குத்தான் வாய்க்கும்?" இப்படியா இருக்கிறார்கள் இந்த சாமியார்களும், மடாதிபதிகளும்? கொழுப்பு நிறைந்த உணவும், பஞ்சனை மெத்தையும், குளிரூட்டி அறைகளும், எடுப்பு பணி பெண்களும், இவர்களுக்கு இருக்கும் பொழுது எப்படி துறவு கை கூடும்? அடுத்தவன் சொத்தில் ஆட்டையை போடும் இவர்களும் ஒரு சமூக விரோத கும்பல்தான். இவர்களை அடித்து விரட்டும் நாள்தான் நம் சமூக விழிக்கும் நாள். அது என்றோ?
