வியாழன், 15 செப்டம்பர், 2011

பாரத சமுதாயம் பெருமையுடைத்து!

உதவிக்கரம் நீட்டுவதிலும், விருந்தினரை உபசரிப்பதிலும் நம் பாரத சமுதாயத்திற்கு ஈடு இணை இவ்வுலகில் இல்லை. 13/09/2011 அன்று அரக்கோணத்திற்கு அருகில் மிகவும் கொடிய ரெயில் விபத்து நிகழ்ந்து பலரின் உயிரையும் பறித்தது. இன்னும் சிலரின் அங்கங்களை சிதைத்து பல குடும்பங்களில் இருளை பரவ செய்தது. அக்குடும்பங்களுக்கு நமது ஆழ்ந்த இரங்கலும் மீண்டும் அவர்கள் நல்ல நிலைமையை அடைய இறைவனிடம் நம் பிரார்த்தனையும் உரித்தாக்குகிறோம். இக்கொடிய நிகழ்விலும் நம் நெஞ்சை தொட்ட சில செயல்பாடுகளை இங்கே பகிர்ந்து கொள்கிறோம்.

பொதுவாக உலகில் மற்றைய நாடுகளில் விபத்துக்கள் நிகழும்போதோ அல்லது பிறருக்கு இன்னல் ஏற்படும்போதோ அவர்களை கவனிப்பது அரசின் பொறுப்பு நமக்கு அதில் ஒன்றும் பங்கில்லை என்று சக குடிமக்கள் நடந்து கொள்வார்கள். அவ்விதம் இல்லாமல் அரசாங்கத்தை எதிர்பார்த்து எந்த செயலுக்கும் காத்திராமல் செயல்படும் ஒரு சமூகம் உலகில் உண்டென்றால் அது நம் பாரத சமுதாயம் மட்டுமே. அத்தகைய பண்பை நிலை நிறுத்தும் விதமாக இந்த கொடிய ரெயில் விபத்திலும் நம் சமூக மக்கள் செயல் பட்டிருக்கின்றார்கள்.பெரும் சப்தம் கேட்ட உடனே அருகிலுள்ள கிராமத்து மக்கள் விபத்து நிகழ்ந்த இடத்தில் கூடி விட்டனர். பொதுவாக கிராமங்கள் ஏழு-எட்டு மணிக்குள் உறங்கிவிடுபவை. அந்த ஒன்பது மணிக்கு பின்னரும், கொட்டும் மழையையும் பொருட்படுத்தாமல் வெளிச்சமில்லாத, புதர்கள் மண்டிக்கிடந்த பகுதிக்கருகே அவர்கள் ரயிலின் சிதைவுகளில் சிக்கி கிடந்த மனிதர்களை மீட்டிருக்கின்றார்கள். ஆண்கள்-பெண்கள் என்று ஒன்று திரண்டு, ஆட்டோ, டிராக்டர்கள் என்று தங்களிடமிருந்த அத்தனை போக்கு வரத்து வண்டிகளையும் பயன் படுத்தி அரக்கோணம் அரசு மருத்துவ மனை வரை கொண்டு சேர்த்திருக்கின்றார்கள். அதன் பின்னர் அருகிலிருந்த L&T சிமிட்டி நிறுவனத்திலிருந்தும், INS ராஜாளி கடற்படை விமான தளத்திலிருந்தும் உதவிக்காக ஆட்களும், மருத்துவர்களும், 108 ஆம்புலன்சு சேவையும் வந்து சேர்ந்திருக்கின்றன. பெரும்பாலானவர்கள் காப்பற்றப்பட்ட பிறகே ரெயில்வே மற்றும் அரசு அதிகாரிகள் விபத்து பகுதிக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள்.

இதே போன்றதொரு விபத்து பஞ்சாப் மாநிலம் கர்னால் ரயில் நிலையத் தருகில் சுமார் பத்தாண்டுகளுக்கு முன்பு நிகழ்ந்தபோதும் இதே போல அருகிலிருந்த குருத்வாராவில் நள்ளிரவில் மணி ஓசை எழுப்பி கிராம மக்களை கூட்டி மீட்பு பணியில் ஈடு பட்டு பெரும்பாலான உயிர்களை மீட்டார்கள். அதுவும் பனி கொட்டும் நள்ளிரவு இருட்டு நேரத்தில் அம்மக்கள் ஆற்றிய பணியை எந்த ஒரு அரசு இயந்திரத்தினாலும் உடனடியாக செய்திருக்க முடியாது. 

இத்தகைய செய்திகளையெல்லாம் படிக்கும்போது நம் நினைவிற்கு வருவது சாதி, மதம், இனம், மொழி என்று பல தடைகளை தாண்டியும் நம் மண்ணில் பொதுவான ஒரு பண்பு நிலவுகிறது. அது இம்மண்ணுக்கே உரித்தான பண்பு. இவர்களுக்கு யார் தலைமை தாங்குகிறார்கள்? இவர்களை ஒன்று சேர்ப்பது யார்? இவர்களிடம் கட்டளை பிறப்பித்து வேலை வாங்குவது யார்? இவர்கள் பிரதி பலனாக எதை எதிர்பார்க்கிறார்கள்? (இதெல்லாம் இன்றைய கார்பரேட் வணிக உலகின் (Management Skills) தாரக மந்திரங்கள்) இந்த எதுவுமே இல்லாமல் விபத்து நிகழ்ந்த பகுதியில் அடிபட்ட மக்களை மீட்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மட்டுமே குறிக்கோளாக கொண்டு செயல்படும் மக்கள் மத்தியில் நாம் பிறந்ததற்கு பெருமை கொள்ள வேண்டும். ஏதோ அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக சில திருட்டுகள் நிகழ்ந்திருக்கலாம். அது எங்கேயும் நடை பெற கூடியதுதான். சுமார் ஆயிரம் பேர் கூடியிருக்கும் கூட்டத்தில் ஓரிருவர்  களவையே கொள்கையாக கொண்டிருப்பர். ஆனால் அதைமட்டும் பெரிது படுத்தி நம் ஒட்டு மொத்த சமுதாயத்தையே கொச்சை படுத்த ஒரு கூட்டம் தொடர்ந்து செயல் பட்டு கொண்டிருக்கிறது. அவர்கள் கண்ணுக்கு பிரதி பலனில்லாமல் செயல்படும் எண்ணற்ற பாரத மக்களின் பண்பாடு புலப்படுவதில்லை. 

மும்பையில் பெருவெள்ளம் (2005) ஏற்பட்டு பலர் வீடுகளுக்கு செல்ல முடியாமல்  ஆங்காங்கே தத்தளித்துக்கொண்டிருந்த பொழுது அந்தந்த பகுதி மக்கள் தங்கள் வீடுகளில் தங்க வைத்து உணவு உடை கொடுத்து இரண்டு மூன்று நாட்களுக்கு பிறகு அவரவர்கள் வீடுகளுக்கு அனுப்பி வைத்தார்கள். அவ்வளவு பெரிய அலங்கோலத்திலும் எந்த ஒரு கொலையோ, களைவோ, கற்பழிப்போ இன்ன பிற குற்றங்களோ நிகழவே இல்லை. இதற்கு மாறாக அமெரிக்காவில் அதே காலகட்டத்தில் நிகழ்ந்த புயல் சீற்றத்தில் கொலை, கொள்ளை, கற்பழிப்பு என்று எண்ணற்ற குற்றங்கள் நடை பெற்றன. இதையெல்லாம் எந்த ஒரு பத்திரிக்கையும் கண்டு கொள்வதில்லை. 

இத்தகைய சீரும் சிறப்பும் மிக்க நம் பாரத பண்பாடு இன்று மெல்ல தன்னுடைய பெருமையை இழந்து வருகின்றதோ என்று கவலை கொள்ளும் வேலையில் அவாறேல்லாம் இல்லை, இன்னும் எத்தனை அந்நிய படையெடுப்புகள் பண்பாட்டு தாக்குதல்கள் நடை பெற்றாலும் எங்கள் ரத்தத்தோடு கலந்துவிட்ட உணர்வை மட்டும் அழிக்க முடியாது என்று அவ்வப்போது உலகிற்கு தெரிவிக்கும் இத்தகைய துயர சம்பவங்கள், கொடியவை என்றாலும் மறக்க முடியாதவை. இன்றைய இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் செய்தித்தாளில் வந்திருக்கும் கட்டுரையை படித்து பாருங்கள் - The New Indian Express - Chennai Edition     

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக